Veerdienst vangt maandenlange afwezigheid brug op

Humbeek is opnieuw enigszins een geheel. Een veerdienst verbindt voor het eerst sinds het zware scheepsongeval twee weken geleden opnieuw vlot beide oevers voor voetgangers en fietsers. Een hele opluchting voor velen, al komt er af en toe nog wat geduld bij kijken. De eerste indrukken van de gebruikers zijn alvast positief. “Dit is veel beter dan helemaal omrijden. Maar een schuilhokje hadden ze wel nog mogen voorzien…”

Twee weken nadat een schip het brugdek ramde is vooral de oostkant van het kanaal niet meer afgesneden van de rest van het dorp. Daar zorgt een veerdienst over het kanaal voor aangezien een nieuw brugdek nog vier maanden op zich zou kunnen laten wachten.

De veerdienst werd meteen druk gebruikt. Om 9.30 uur hadden al een honderdtal mensen de oversteek – die amper drie minuten duurt – gemaakt. “Dan moet je weten dat de sneeuwval een rol speelt en iedereen nog wat moet wennen aan de nieuwe situatie. De shuttlebus rijdt vandaag ook nog een laatste keer. Morgen verwacht ik nog meer volk”, zegt schipper René Verbeeck. Hij zal samen met zijn zoon Nils de veerdienst verzorgen met nog wat extra hulp van collega’s.

De Humbekenaren waren er als de kippen bij zo blijkt. “Om 6 uur zijn we gestart en er stonden op beide oevers al meerdere mensen te wachten.

Verbeeck moet wel nog veel uitleg verschaffen. “Een uurregeling hangt niet uit. Misschien moet daar maar eens werk van gemaakt worden. Ik heb het intussen al wel 80 keer uitgelegd (lacht). Sommigen vragen ook dat ik meteen overvaar maar daar ga ik niet mee beginnen. Dan kom ik ook in de problemen met de uurregeling.”

Catherine Hannet en dochter Lindsay stonden ook al vrij vroeg klaar voor de overtocht. “Ik moet drie keer per dag heen en terug, da’s dus zes keer het kanaal over”, vertelt Catherine. “Ik ben toezichter op de basisschool De Mozaïek. Tussendoor ga ik dan terug naar huis in de Azalealaan. De voorbije twee weken heb ik 140 kilometer omgereden. Ik word daar niet voor vergoed en bovendien is het telkens toch een traject van 25 minuten. Nu is het ook wachten, maar dan op de veerdienst (lacht). Het is nog een beetje schipperen wat het beste uitkomt. Het is alleszins een verbetering.”

Ook Leo Remant is een tevreden man. “Ik ga werken in Brussel maar als ik via de Verbrande Brug of Kapelle moet omrijden verlies ik al gauw 20 minuten. En dan moet je nog naar de ring… Ik ben van plan om de auto permanent aan overkant te laten staan. Vanaan de opstapplaats is het toch maar vijf minuten tot bij mij thuis. Ik kan nu ook met onze hond terug aan de andere kant gaan wandelen langs het jaagpad. Hier is er te veel verkeer. “

Julien en Louiseanne uit Opwijk kwamen hun kleinkind Lily ophalen bij haar dochter aan de oostkant. “Zij komt altijd op maandag en woensdag bij ons. En nu gaan we haar met de boot ophalen. Gelukkig vaart hij dan meteen terug. Anders zou het niet doenbaar zijn in dit koude weer. Het is goed dat er een oplossing is want we zouden ze niet kunnen missen.”

“Ik woon aan de Oostvaartdijk”, zegt Christiane Nobels die met haar scooter staat te wachten. “ Ik ga naar de overkant voor mijn boodschappen te doen. Het is niet evident omdat ik enkel een brommer heb en geen auto. Ik ga normaal ook twee keer per week naar het graf van mijn man op het kerkhof en het doet pijn dat ik nu een hele tijd niet heb kunnen gaan. Ik zit al bijna 14 dagen binnen. Het is tijd dat die veerdienst er is.”

Luk Henkens en Marleen Vos uit de Seringenlaan nemen het filosofisch op. “We gaan inkopen doen en de eerste keer met het bootje varen. Het is een beetje een vakantiegevoel (lacht). Alleen hoop ik dat hij snel komt. Om het half uur? Ah ja, ok… Misschien moeten ze toch nog wat beter communiceren want dat wisten we niet. Het was een hele omweg tot nog toe. Ofwel met de fiets langs de Verbrande Brug, wat toch 8 km is, ofwel met de wagen langs Kapelle-op-den-Bos maar ook daar zijn er omleidingen. Een half uur telkens naar apotheker, bank, winkel of dokter te gaan. Ach ja, zo’n ongeval kan je niet voorzien. Het is voor ons makkelijk. We zijn gepensioneerd en het steekt voor ons niet op een kwartiertje. Voor mensen die gaan werken kan ik mij voorstellen dat het allemaal lastiger is.

Populair in editie Vilvoorde-Grimbergen-Meise