De vrijwilligers van Stichting Maes, een opvangcentrum voor zwerfkatten, zitten met de handen in het haar. De thuishaven voor tientallen katten moet begin volgend jaar namelijk plaats maken voor een openbare parking. Het blijkt echter geen sinecure om op enkele maanden tijd een nieuwe locatie te vinden. “Als we geen onderkomen vinden, dreigt ons hele project ten onder te gaan”, klinkt het ongerust.
Het verhaal van Stichting Maes start bij de voormalige onderwijzeres Georgette Maes. Zij ontfermde zich jarenlang over de zwerfkatten en -kippen van Meise. Het was haar grootste wens dat dit werk zou worden voortgezet na haar overlijden. En haar droom werd werkelijkheid. Na haar overlijden op 31 januari 2014 werd haar levenswerk voortgezet door een handvol vrijwilligers.
“We zijn met 6 à 7 vrijwilligers die zich belangeloos inzetten om de katten te verzorgen. Dagelijks worden de verblijven grondig gepoetst en ontsmet”, legt Monique De Greef uit. “Regelmatig staan er vangacties op het programma om zwerfkatten steriel te maken en hen terug in hun oorspronkelijke omgeving uit te zetten.”
Momenteel bevindt de opvang zich in het oude OCMW-gebouw in de Stationsstraat in Wolvertem. Deze veilige thuishaven voor tientallen katten moet binnenkort echter plaats maken voor een openbare parking.
“We zitten met de handen in het haar want het is niet makkelijk om op zo’n korte termijn tijd een nieuwe locatie te vinden om de katten te huisvesten. We zijn al enkele maanden volop aan het zoeken. Er werden zelfs folders en affiches verspreid, maar vooralsnog zonder resultaat. We zijn op zoek naar een huurwoning in omgeving Wolvertem-Meise. Maar dat mag ook Grimbergen of Nieuwenrode zijn.”
Als er geen nieuwe locatie gevonden wordt, zijn de gevolgen desastreus.
“De zwerfkatten van Meise hebben nood aan onze hulp. Zonder onderkomen dreigt ons hele project ten onder te gaan. Momenteel vangen we een 40-tal katten op. Normaal is onze politiek om ze te vangen, te castreren en weer uit te zetten. Maar met tamme gedumpte huiskatten of met kittens kan je dat niet zomaar. We durven er niet aan denken wat er met hen zou gebeuren. De gemeente is goed geweest voor ons. We hebben hier acht jaar kunnen verblijven. Maar nu zitten we in de rats..”
“We dromen ervan om een leegstaand huisje of boerderijtje te kunnen huren en opknappen. Het hoeft geen luxe te zijn. Als er warm water en een WC is zijn we bij wijze van spreken al tevreden. Dan zijn we tenminste gered.”
Wie de opvang uit de nood kan helpen, kan bellen op 0476/95.13.56
